Próby literackie naszych poetów

W dniu 29.05.2015 r. został rozstrzygnięty szkolny konkurs PRÓBY LITERACKIE. Wzięło w nim udział sześcioro uczniów. Powołane przez organizatora konkursu jury oceniło 11wierszy. Aby zapewnić jak największą obiektywność oceny, szanowni jurorzy otrzymali wiersze jako anonimy (wszystkie nazwiska autorów prac były znane tylko głównemu organizatorowi konkursu) oraz każdy z członków jury oceniał utwory bez porozumienia z pozostałymi sędziami.
W kryterium oceny brano pod uwagę m.in: środki wyrazu artystycznego, treść, poprawność stylistyczną i gramatyczną, ładunek emocjonalny, wygląd graficzny utworu. Za każdy wiersz przyznawano od 1 do 6 punktów.

Za najlepszy utwór jury uznało jednogłośnie wiersz pt. TAJEMNICA.

I miejsce przyznano Zofii Zwierzchowskiej – otrzymała w sumie 31 punktów
II miejsce zajęła Patrycja Bryk z kl. 3c – 25 punktów
III miejsce zajął Szymon Komar z kl. 3b – 24 punkty

Pozostałym uczestnikom organizatorzy postanowili przyznać wyróżnienia. Są to:

Aleksandra Kulesza kl. IIIc
Natalia Laskowska kl. IIa
Julia Kłusek kl. Ie

Wszystkim uczestnikom gratulujemy i życzymy wytrwałości w wyrażaniu tego, co częstokroć jest niewyrażalne.

M. Lipiec, W. Augustyniak, E. Dziumak, M. Raciborska, G. Słumińska

Tajemnica
Ukryta na dnie serca
Strzeżona przez liczne kolczaste siatki
Uwiązana na dnie gardła żelaznymi łańcuchami
Zniewolona bólem
Zamknięta w niekończącym się labiryncie kłamstw
Niewolnica Naszego sumienia
Biczowana łzami
Cierpiąca prześladowania Naszych myśli
Duszona tonami zużytych chusteczek
Zbywana nadmiarem słów
Obnaż wady i troski
Niewyjawiona zaczyna gnić
Gnić wraz z częścią Nas samych
Zmienia czerwcowy poranek w listopadową noc
Plami światła gwiazd nadziei
Ciągnie na dno studni
Nie pozwala się uwolnić
Mroczna – skrwawiona krwią
Wije się po zakątkach umysłu
Nie pozwala spać
Spowalnia drogę do szczęścia
Parzy w język – przypomina czym jest
Każdy ma swoją
Wyjawić?
Nie wyjawić?
Niekończąca się droga dylematu
Zostaw ją!
Porzuć
Podziel się nią
Uwolnij…
Zofia Zwierzchowska kl. IId

Dzień
Nadszedł ten dzień
Dzień dumy Polaków
Dzień pusty od zła
Dzień w którym
Wszyscy jak bracia i siostry –
Zjednoczyliśmy się
Był to 16 października 1978 roku – wieczór
Nikt nie przypuszczał
Nikt nie podejrzewał
Że ten dzień stanie się częścią historii Polaków
Gdy usłyszano to imię…
Gdy usłyszano to nazwisko…
Wszyscy rodacy nie mogli uwierzyć
Jakaż to była duma!
Jakież szczęście!
Karol Wojtyła papieżem!
I choć stał się największym autorytetem świata
Każdego traktował jak brata
To Jego młodzież słuchała
I na zawsze wierna Mu została
A teraz gdy Jan Paweł II świętym został –
Więzy te bardziej się umocniły…
Zofia Zwierzchowska kl. IId

Miłość
Kocham Cię w każdej minucie,
myślę o Tobie w każdej sekundzie,
przy Tobie samotności smak –
– znika niczym sypki piach.
Nie wyobrażam sobie nas oddzielnie,
gdyż me serce chcę kochać tylko Ciebie,
nikogo innego nie wpuszcza w swe wnętrze,
bo Kocha tylko Ciebie!
I przez długie lata..-
– Kochać będzie!
Patrycja Bryk kl.IIIc

Pragnienie
Chciałabym być powietrzem dla Ciebie,
przez cały czas być blisko Ciebie,
słuchać wszystkich Twych słów —
— i marzyć znów i znów.
Każdego dnia smakować Twych ust,
tulić się w Twe ramiona,
aż zabraknie mi tchu.
Być blisko Ciebie,
czuć się bezpieczną
i dawać Ci szczęście,
jakiego nikt przede mną.
Rozwiewać smutki
i bolesne rany,
ból i cierpienie zostawić za nami,
szare cienie z przeszłości wyrwane,
wyrzucic z pamięci jak zniszczone ubranie.
Pozwól naszym sercom,
bić TYLKO dla siebie,
bo mówię szczerze —
— Kocham tylko Ciebie!
Patrycja Bryk kl.IIIc

„Nieodwzajemniona”
I nawet nie wiem czemu wzdycham do tej, która
Nawet mnie nie kocha i tylko egzystuje,
Koło mnie. Lecz coś mnie w środku ciągle kłuje.
A w sercu coś jest, jakby rozpaczy dziura.

I ciągle płonie ogień, bo nikt go nie gasi.
I nadzieja żyje bo umiera ostatnia.
Serce dla serca bije, choć dusza nie bratnia.
To opis trudnej miłości do pewnej **** .

A piszę to wszystko żebym miał to w głowie.
Choć bardzo mnie to drażni, choć bardzo boli,
Bo choć rozum się wyparł to wbrew sercu woli.

A ja to piszę, bo jak mi ktoś kiedyś powie:
„Miłość nieodwzajemniona nie jest nic warta.”
Dam mu tą prostą radę: „niech idzie do czarta.”
Szymon Komar kl. IIIb

„Nielogicznie”
Głupi jest ten, który tylko rozumem myśli.
Gdyż są rzeczy których głowa nawet nie wyśni.
Bo logika, rozumie tylko samą przez się.
Sercem zobaczysz co jest później co jest wcześniej.
I wzniesiesz się tam ponad czas i ponad wszechświat.
Nie ograniczy Cię rubryka liczb ani dat.
Czasami tylko w zadaniu popełnij błąd.
Czasem musisz popłynąć w dal pod rzeki prąd
Nie zawsze dostajemy od życia co chcemy.
Nie zawsze mamy rację, choć wiemy, że wiemy.
Choć wydaje się, że jasno wszystko widzimy,
Czasem nie odróżnisz lata od zwykłej zimy.
Nie patrz okiem, nie myśl mózgiem, nie słuchaj uchem.
Patrz i rozmyślaj sercem, a odczuwaj duchem.
Nie bądź chłodny, nie kieruj się tylko liczbami.
Wierz mi, pójdziesz zupełnie nowymi drogami.
Szymon Komar kl. IIIb

Nauka
Kiedy noc kończy władanie, to zaczyna się dnia królowanie.
Jasny promień słońca budzi ziemię i do pracy wstaje ludzkie plemię.
Gdy słoneczko pięknie świeci to do szkoły idą dzieci,
bo tak wiele się wydarzy.
Tu historia o królestwach, złych i dobrych władcach,
zdobywaniu, rabowaniu i koronach jest nauka,
każdy znajdzie coś dla siebie jeśli tylko chce poszukać.
Geografia świat pokaże rzeki, góry, oceany,
a najpiękniej wytłumaczy jak najszybciej dojść do mamy.
Język polski to jest gratka, dla każdego najważniejsza,
wszak Polacy są dziś w świecie, w każdym kraju ich znajdziecie.
Matematyka toż królową nauk wielkich, lecz z nią teraz kłopot wielki,
dodawanie i mnożenie teraz nie wystarczy,
trzeba umieć i potęgę by mieć pstryk gospodarczy.
Więc się uczcie dzieci drogie dzieci,
bez nauki życie srogie liczcie, piszcie i czytajcie
o języku polskim pamiętajcie.
Kulesza Aleksandra IIIc

Wiosenna przygoda
Wiosna jest jak poranny promyk słońca,
rozjaśnia wszystkie serca do końca.
Na widok wiosny bocian się śmieję
i zwiastuje nam wszystkim wielką nadzieję.
Na łące kwiaty pachnące
i ptaszki ćwierkające.
Wieczory piękne i przyciągające,
a w stawie żaby rechoczące.
Taka jest właśnie wiosna
-cudowna i radosna.
Kulesza Aleksandra IIIc

Cześć
Mówisz cześć i odwracasz twarz,
myśląc że na tym kończy się świat.
Uśmiech jeden i już cię nie ma,
lecz w mym sercu rozbrzmiał dźwięk.

Widzę czasem wzrok twój na mnie
i co z tego myślę sobie, jak do końca
życia słyszeć będę tylko cześć.
Dzień spotkania ustalony a co po tym?

Dalej tylko cześć nic więcej.
Lecz tych „cześciow” wiele jest:
cześć- radości bo mnie widzisz
cześć- smutku bo mnie z oczu tracisz
cześć- zaspane o poranku
cześć- znużone po dniu całym

Całe życie słyszę cześć.
Lecz dlaczego twoje cześć,
nagle ważne stało się?
Natalia Laskowska IIa

Sen
Gdzie jesteś ty, co kradniesz sny?
Gdzie skryłeś się?
Myśli, marzenia i życie me,
to wszystko twe.

Przybądź tu na chwilkę,
zamień ze mną parę zdanek.
Tak spędzimy cały ranek.
Przed południem spacer miły,
po południu obiad ckliwy.
A wieczorem bal wspaniały,
tańce, ognie sztuczne i specjały.

Potem klękniesz przed swą duszką,
szepniesz coś na uszko.
I pierścionek podarujesz,
Tak wymaga twój szacunek

Bo ty jesteś rodu władcą.
O mój wielki możnowładco.
A ja powiem szczere tak,
żyć będziemy ze sto lat.
Natalia Laskowska IIa

Dzisiejsza MIŁOŚĆ
Bicie serca u drugiej osoby.
Jej czułe gesty i miłe mowy.
Sądzisz, że to może Bóg ją zesłał przez twoje namowy.
Wiesz, że jesteś przy niej bezpieczny i ją obronisz,
A jak jej nie ma cały czas w kółko chodzisz.
Myślisz o niej ciągle i przestać, nie przestaniesz,
A jak ją widzisz, w miejscu nigdy nie ustaniesz.
Co to za dziwne uczucie ? – pytasz się samego siebie
Nigdy się tak nie czułem jak widziałem Ciebie.
Pierwszy pomysł: Poszukam w necie!
Lecz czy takie rzeczy będą w Internecie?
Tu nie był Internet potrzebny!
Już wiem! To żadne wykręty!
Jestem pierwszy raz zakochany!
Czułem się tylko tak jak byłem mały!
I uświadamiasz sobie że to miłość
A życie napełnia szczerość!
Julia Kłusek kl.Ie