Konkurs „Mój najpiękniejszy różaniec”
Konkurs „Mój najpiękniejszy różaniec”, który odbył się 16 października 2015 roku miał na celu poznanie przez dzieci modlitwy różańcowej i umożliwienie spędzenia czasu w gronie rodzinnym. Dzieci z pomocą rodziców wykonały różańce z dowolnych materiałów wybranych przez siebie. Do konkursu przystąpiło 37 osób. Nagrody dla dzieci zostały wręczone na apelu w dniu 29 października 2015 roku.
Poznaj szczegółowe wyniki konkursu.
TO BYŁA PRÓBNA E W A K U A C J A!
| Trzy sygnały alarmowe, szybkie wyjście i gotowe! Wszyscy okna zamykamy, kable z gniazdka odłączamy. Światło sprytnie wyłączymy. Dziś skupione mamy miny! Czy jesteście już gotowi? Do bezpiecznej, wspólnej drogi? Idzie Krzysio, Antek, Franek, Lena, Jakub, Sylwia, Zosia. Jedni w kapciach, drudzy w butach, w adidasach i w kaloszach. Idzie Maja, Pati, Antek, Bartek, Jan i miła Zuzia- Wszyscy idą jedną drogą i raduje im się buzia. |
|
|
I Oliwka idzie z nami, czymś zajęta z „kumpelkami”. Idzie Ignaś, Felek, Ula, Norbert, Zosia, Weronika. Damian także się dziś cieszy i z radością „kozły fika”. Lewa! Lewa ! Odliczamy. Maszeruje z nami pani. Idzie grupa zwartym krokiem i niepewnie łypie okiem. Tu strażacy, tam strażacy. Pełno ich przy drodze stoi. Nasza grupa idzie dziarsko i niczego się nie boi. Oni się na rzeczy znają i nad wszystkim dziś czuwają! Na Orliku tyle dzieci. Słońce jakoś dziwnie świeci. |
– O co chodzi? Już wracamy? Zaraz się spytamy pani: – Po co takie zamieszanie? Marsz, ta droga, odliczanie? Pani cicho, ze spokojem, wszystkim dzieciom wyjaśniła: – W zgranej grupie, z dobrym planem – zawsze jest największa siła! Każdego dnia i o każdej porze, zawsze się złego coś zdarzyć może. Musimy czuwać, by było bezpiecznie. Oto zadbajmy! To jest konieczne! – Po co więc dzisiaj ta szybka akcja? TO BYŁA PRÓBNA E W A K U A C J A! Małgorzata Cudny |
W klasie II e „Cała Polska Czyta Dzieciom”
Kontynuując rozpoczętą w ubiegłym roku akcję „Cała Polska Czyta Dzieciom” , 26 października w poniedziałek zaprosiliśmy do nas tatę Michała. Pan, razem ze swoim synem wybrał książkę „Wielkie urodziny Bolka i Lolka” – wyjątkowe, uwspółcześnione opowiadania wydane w 50 urodziny bohaterów. Ta niezwykła, pełna humoru lektura bardzo podobała się uczniom. Z zainteresowaniem i uśmiechem na twarzy słuchali opowieści o kolejnych psotach pomysłowych urwisów, wyciągali wnioski dla siebie na przyszłość, zdobywali wiedzę na różne tematy.
Bardzo dziękujemy Tacie Michała za miłe spotkanie, piękne czytanie i poświęcony nam czas. Jednocześnie zachęcamy kolejnych Rodziców do odwiedzenia naszej klasy w charakterze lektora.
0 C pod pomnikiem powstańców.
|
30 października, kiedy pogoda zachęcała do wyjścia na świeże powietrze, wybraliśmy się na spacer pod pobliski pomnik powstańców styczniowych. Na miejscu zapaliliśmy znicz upamiętniając ludzi walczących w 1863 roku za wolną Polskę. |
C- zerówiaki na poczcie
Wiele jest sposobów przekazywania informacji: gesty, sygnały dźwiękowe, rozmowy telefoniczne… a także listy.
Pewnego bardzo słonecznego dnia, wybraliśmy się na pocztę, by wysłać listy do naszych rodziców. Dzień wcześniej wykonaliśmy i zaadresowaliśmy koperty, do których włożyliśmy nasze rysunki w kształcie serca. Przed budynkiem poczty przykleiliśmy znaczki na koperty, co sprawiło nam chyba najwięcej frajdy i wrzuciliśmy nasze „niespodzianki” do skrzynki pocztowej.
Potem już tylko wyczekiwaliśmy pana listonosza pod naszym domem.
Spotkanie grupy 0c z architektem
W jedno z październikowych popołudni odwiedziła nas ciocia naszej koleżanki Kalinki – pani Karolina Rosa – architekt wnętrz, która w sposób obrazowy opowiedziała nam na czym polega jej praca.
Po spotkaniu z panią Karoliną jesteśmy bogatsi o nowe doświadczenia i znajomość znaczenia słów takich jak, np. inwestor, urbanista, kondygnacja.
Teraz już wiemy, że największe szanse na pozostanie architektem mają ci z nas, którzy wykonują piękne rysunki oraz posiadają bardzo dobrą wyobraźnię, głównie tą przestrzenną. A ponieważ do końca roku szkolnego zostało jeszcze wiele miesięcy, wszyscy mamy szanse zdobyć te umiejętności i w przyszłości, kto wie, może zostać architektem.
Oby takich spotkań było więcej. Zapraszamy kolejnych śmiałków.
